Als je ’s avonds over de Witte de Withstraat loopt hangt er een compleet andere sfeer dan wanneer je er overheen loopt wanneer het bijvoorbeeld rond een uur of 14:00 is. Door heel de straat zie je verlichting hangen en overal zijn cafés en restaurants. Je ziet er voornamelijk studenten die met een groepje een biertje aan het doen zijn.
Als je door de straat loopt voel je je eigenlijk niet meer in Nederland. Dit komt omdat je op weinig plaatsen zo’n soort straat tegenkomt. Het geeft een rustig gevoel en je denkt niet meer aan de problemen van alle dag.
Het grote geheel van alle kroegen.
Gesproken personen
Persoon 1
De eerste persoon die ik gesproken heb was een meisje van een jaar of 18. Zij kwam hier oorspronkelijk niet uit de buurt, maar woonde vroeger in Zevenbergen. Ze heeft hier gestudeerd, maar is gestopt met haar studie en is nu al bijna 2 jaar aan het werk. Ze vindt Rotterdam een erg leuke stad en zou er niet snel meer weggaan.
Persoon 2
De tweede persoon die ik gesproken heb was ook weer een meisje, zij was alleen 24 jaar oud en heeft hier haar eigen appartementje. Ze studeert bedrijfseconomie aan de Erasmus Universiteit. Ze is in Rotterdam komen studeren omdat de stad haar erg aansprak. Alles wat je kan wensen zit in Rotterdam. Werkgelegenheid is er volop en qua uitgaan zit het hier ook wel snor.
Persoon 3
De derde persoon met wie ik gesproken heb was een man van 34. Hij zat gezellig met zijn vrouw wat te eten en kwamen hier elke week wel een keer. Hij en zijn vrouw wonen in Rotterdam en vinden het er heerlijk. Hij houdt enorm van de drukte om hem heen en hij zei dat er altijd wel wat te beleven viel in Rotterdam.
Persoon 4
De vierde persoon die ik sprak was een jongen die in de horeca werkte bij de kroeg waar ik wat heb gedronken. Hij werkte daar pas een half jaar en hij vond het nu al geweldig. ‘’Je krijgt zoveel verschillende mensen over de vloer, elke dag is anders.’’ Is wat hij mij als eerste wist te vertellen. Hij was erg enthousiast over Rotterdam, en dan vooral het uitgaansleven, dat hij heeft besloten om nooit meer uit Rotterdam weg te gaan. ‘’Het liefst blijf ik de rest van mijn leven wonen en werken in Rotterdam, dit is toch echt wel de stad waar ik het allerliefste ben!’’
Persoon 5
De vijfde en laatste persoon met wie ik heb gesproken was een meisje van 19, ze woont niet in Rotterdam, maar kwam uit Dordrecht. Ze was hier met een stel vriendinnen aan het stappen. Ze kwam niet erg vaak in Rotterdam, maar als ze er kwam ‘’kijk ik mijn ogen uit’’. Al die verschillende soorten mensen en culturen door elkaar is iets wat haar erg aanspreekt en wat haar altijd nog blijft verbazen. ‘’Ik vind het heerlijk om gewoon ergens te gaan zitten en naar al die mensen te kijken’’
Geschreven door Mark van Houwelingen.